WARTO POZNAĆ • WARTO WIEDZIEĆ
PARAFIA • BEZ TAJEMNIC
ZIELONA • to każda spośród ponad 10 tysięcy rzymskokatolickich parafii istniejących w naszym kraju. Według Instytutu Statystki Kościoła Katolickiego [ czytaj ] – 93% parafii diecezjalnych i tylko 7% parafii zakonnych. We wszystkich parafiach (na terenie Polski) zaangażowanych duszpastersko jest nieco ponad 20 tys. księży (2018). Jednakże do skupionych w 15 metropoliach 44 diecezji (w tym Ordynariat Polowy), inkardynowanych jest (przynależy) ponad 25 tys. – albowiem wielu polskich księży pracuje w ośrodkach duszpasterskich za granicą (np. Polskich Misjach Katolickich)), a także na misjach w krajach Trzeciego Świata. Natomiast z oficjalnych statystyk (publikowanych przez CBOS) wynika, że 95% mieszkańców Polski deklaruje się jako katolicy, lecz tylko ok. 60% spośród nich jest zaangażowanych religijnie, a tylko niespełna 6% aktywnie. Tyle samo jest w ogóle nieaktywnych religijnie – jak niektórzy określają – „jeszcze katolików”. Co koreluje z danymi statystycznymi, które dotyczą praktyk religijnych (dominicantes ok. 38%; comunicantes ok. 18%) oraz danymi (podawanymi przez GUS) z których wynika, że obecnie (2019) tylko ok. 90% mieszkańców Polski to katolicy. Niestety podkreślający bardziej tradycyjną pobożność niż wiarę a praktyki religijne nazywający nie potrzebą, lecz przyzwyczajeniami wynikającymi z tradycji. Co – bez względu na to czy jest wynikiem sekularyzacji, czy pokoleniową zmianą wartości i potrzeb – skutkuje brakiem zaangażowania osób świeckich (Iaikatu) w życie Kościoła, a tym samym ich – często całkowitą – biernością w parafiach. Z reguły zmieniającą się w aktywność wówczas, gdy ona jest wynikiem skrajnie interesownego myślenia, ukierunkowanego na indywidualne i jedynie chwilowe korzyści np. wyrozumiałość i przychylność w rozwiązaniu problemów duszpasterskich, będących wynikiem traktowania parafii jak firmy świadczącej usługi sakramentalne – przez nie będących nawet „niedzielnymi” – (czy?) katolików.
Parafia jest określoną wspólnotą wiernych, utworzoną na sposób stały w Kościele partykularnym, nad którą pasterską pieczę, pod władzą biskupa diecezjalnego, powierza się proboszczowi jako jej własnemu pasterzowi. [ kan. 515 § 1. KPK ]
Poza problemami dotyczącymi całego Kościoła katolickiego – z którymi również boryka się Kościół partykularny w Polsce – najistotniejszymi problemami parafii własnych (na które m.in wskazują sondaże CBOS) są: nadmierne oczekiwania finansowe księży wobec wiernych, związane z udzielaniem sakramentów i posługą duszpasterską dotyczącą pogrzebu. Respondenci, jako źródło problemów (konfliktów) również wskazują na zbyt wystawne życie księży, przy równoczesnym – w ocenie większości ankietowanych nawet całkowitym – braku przejrzystości w gospodarowaniu środkami finansowymi parafii. Co nawet oceniane jest znacznie bardziej negatywnie niż angażowanie się księży w politykę. Na co szczególnie należy zwrócić uwagę „na nizinach” (w parafiach). Szczególnie, gdy inne problemy z którymi boryka się Kościół bardzo niekorzystnie wpływają na jego ocenę. Niestety nie wszyscy wiedzą, że hierarchiczność Kościoła – z negatywnymi tego skutkami – znacznie ogranicza autonomię parafii. Czego nie można uniknąć ani zmienić, gdy proboszcz musi podporządkować się każdej decyzji swojego biskupa (kan. 273 KPK). Gdyż w chwili święceń księża ślubują mu cześć i posłuszeństwo a biskup w diecezji ma władzę absolutną. Natomiast – z przyczyn nad którymi (w tym miejcu) opuszczono kurtynę milczenia – księża bardzo rzadko korzystają z możliwości rekusru (kan. 1737 KPK) do hierarchicznego przełożonego, którym dla biskupa jest papież. Tym bardziej że, co do zasady rekurs hierarchiczny dotyczy znaczącej decyzji biskupa potwierdzonej dekretem, którego treścią osoba czuje się pokrzywdzona. 
CHRISTUS DOMINUS • dekret o pasterskich zadaniach biskupów w Kościele
KODEKS PRAWA KANONICZNEGO
KATECHIZM KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO
struktury Kościoła katolickiego
Kościół katolicki, powszechny to największa na świecie – jak też w Polsce – chrześcijańska wspólnota wyznaniowa. Charakteryzuje się silnie hierarchiczną strukturą. Najwyższym hierarchą Kościoła katolickiego jest papież. Podstawowową jednostką Kościoła partykularnego (lokalnego, miejscowego) – często błędnie nazywanego Kościołem krajowym [ czytaj ] – jest zarządzaną przez biskupa diecezja.
BIAŁOSTOCKA archidiecezja ● BIELSKO • ŻYWIECKA diecezja ● BYDGOSKA diecezja ● CZĘSTOCHOWSKA archidiecezja ● DROHICZYŃSKA diecezja ● ELBLĄSKA diecezja ● EŁCKA diecezja ● GDAŃSKA archidiecezja ● GLIWICKA diecezja ● GNIEŹNIEŃSKA archidiecezja ● KALISKA diecezja ● KATOWICKA archidiecezja ● KIELECKA diecezja ● KOSZALIŃSKO • KOŁOBRZESKA diecezja ● KRAKOWSKA archidiecezja ● LEGNICKA diecezja ● LUBELSKA archidiecezja ● ŁOMŻYŃSKA diecezja ● ŁOWICKA diecezja ● ŁÓDZKA archidiecezja ● OLSZTYŃSKO • GDAŃSKA eparchia ● OPOLSKA diecezja ● PELPLIŃSKA diecezja ● PŁOCKA diecezja ● POZNAŃSKA archidiecezja ● PRZEMYSKA archidiecezja ● PRZEMYSKO • WARSZAWSKA archieparchia ● RADOMSKA diecezja ● RZESZOWSKA diecezja ● SANDOMIERSKA diecezja ● SIEDLECKA diecezja ● SOSNOWIECKA diecezja ● SZCZECIŃSKO • KAMIEŃSKA archidiecezja ● ŚWIDNICKA diecezja ● TARNOWSKA diecezja ● TORUŃSKA diecezja ● WARMIŃSKA archidiecezja ● WARSZAWSKA archidiecezja ● WARSZAWSKO • PRASKA diecezja ● WŁOCŁAWSKA diecezja ● WROCŁAWSKA archidiecezja ● WROCŁAWSKO • KOSZALIŃSKA eparchia ● ZAMOJSKO • LUBACZOWSKA diecezja ● ZIELONOGÓRSKO • GORZOWSKA diecezja ● ORDYNARIAT POLOWY ● KEP
treści, które warto przeczytać
Pogłębienie wiedzy na temat Kościoła i jego hierarchicznych strukturach prowadzi do lepszego zrozumienia zawiłości i zależności istniejących w zarządzaniu Kościołem jako instytucją. Zwłaszcz, iż „Jako instytucja, Kościół przejawia się w sposób niezwykle zróżnicowany. Posiada określoną strukturę i bogatą tradycję, przejawem jego instytucjonalności jest podział na parafie i diecezje, cała różnorodność zakonów i duszpasterstwa specjalistycznego, kościoły i rozmaite gmachy kościelne, instytucje charytatywne, uczelnie i wydawnictwa. Ale na instytucjonalność Kościoła składa się również liturgia i teologia, prawo kanoniczne i zwyczaje lokalne, sztuka kościelna i tradycje językowe.”- wyjaśnia o. Jacek Salij OP
polecane linki
